Jaar: 1954
Land: Amerika
Duur: 110 minuten
Vienna (Joan Crawford) runt een saloon in een klein stadje in Arizona. Met de komst van een treinstation ziet Vienna mogelijkheden om nog meer geld te kunnen verdienen. De grootgrondbezitster Emma Small (Mercedes McCambridge) ziet dit met lede ogen aan. Samen met verontruste bewoners bindt ze de strijd aan tegen Vienna, de saloon en de komst van de spoorlijn. Vienna huurt de voormalige revolverheld Johnny ”Guitar” Logan (Sterling Hayden) in. Johnny heeft echter zijn wapens aan de wilgen gehangen. Zijn handen beroeren alleen nog maar de gitaar. Als Vienna door Emma wordt beschuldigd van het overvallen van een postkoets en het doden van haar broer wordt het duidelijk dat het stadje te klein is voor twee ambitieuze antagonisten. Eén van beiden zal het onderspit moeten delven.
Johnny Guitar is bepaald geen klassieke Western. Het was ongebruikelijk om in dit genre de vrouwen als de ‘helden’ neer te zetten en de mannen als volgzame schoothondjes. Maar regisseur Nicholas Ray maakt ook gebruik van psychologische gelaagdheid. Als er confrontaties zijn tussen Emma en Vienna lijkt er meer te spelen dan alleen de macht die de twee hebben in het stadje. Ray laat dat ook duidelijk zien in de over de top kleding die de acteurs dragen. Van felrode blouses tot gifgroen kostuums, knalgele outfits en maagdelijk witte jurken. Het maakt Johnny Guitar meer een campy cultfilm dan een Western.