Mother!

Centraal staan een jonge vrouw (Jennifer Lawrence) en haar oudere echtgenoot, een schrijver (Javier Bardem). In het huis van de man, dat door haar na een brand volledig is heropgebouwd, leiden de twee een afgezonderd bestaan. Totdat de rust wordt verstoord door een dokter (Ed Harris) en, niet veel later, zijn vrouw (Michelle Pfeiffer). Geheel tegen de zin van de vrouw nodigt haar echtgenoot het oudere stel uit om in hun huis te blijven, en dat is nog maar het begin. Wat volgt is een steeds gekker wordende mix van psychologische horror, religieuze verdwazing, en existentiële angst.

Als er al sprake is van allegorie, dan lopen er minstens vijf door elkaar. Iets over het verloop van de Amerikaanse geschiedenis, vol uitbuiting en uitsluiting. Iets over het egoïsme en narcisme van de kunstenaar, een afrekening wellicht met Aronofsky’s eigen zonden in die richting. Iets over het geloof, waarbij de regisseur na het oudtestamentische verhaal van Noach nu het gehele Nieuwe Testament onder handen lijkt te nemen. Alles samengebald in een onontwarbare kluwen rond die jonge vrouw, de moeder die de film haar titel geeft.