PIERROT LE FOU

Het verhaal van deze roadmovie is simpel: Ferdinand (Belmondo) breekt met zijn burgerlijke bestaan en gaat er met zijn oude liefde Marianne (Karina) vandoor. De escapade ontaart evenwel in een wilde achtervolging wanneer blijkt dat een gangsterbende het op Marianne gemunt heeft. Maar in deze film gaat het niet om het vertellen van het verhaal; het gaat om de stijl waarin het verhaal wordt uitgebeeld.

Regisseur Jean-Luc Godard was een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de z.g. Nouvelle Vague. Deze Franse beweging ontstond in 1959 en doofde half jaren zestig weer uit. Het kan als de waarschijnlijk meest invloedrijke stroming uit de filmgeschiedenis worden beschouwd en is nog altijd te zien in het werk van regisseurs als Scorsese, Wenders en Tarantino. De grondleggers ervan waren filmcritici die zich tegen de Hollywood doctrine keerde, die erop gericht was alles zo echt mogelijk te laten lijken. Middels z.g. jump cuts, handcamerawerk, ongebruikelijke camerahoeken en geïmproviseerde dialoog werd de kijker er met de Nouvelle Vague bewust van gemaakt dat hij/zij in de eerste plaats naar film keek.

Ook het Hollywood-cliché van continuïteit werd voorgoed doorbroken; een film mocht dan wel uit een begin, midden en einde moeten bestaan, maar net perse in die volgorde.

Over de kwaliteit van de films die deze stroming heeft voorbracht kan worden getwist, maar het belang en succes van de stijl staat buiten kijf. De verklaring voor het succes is dat Nouvelle Vague de juiste vernieuwingen op het juiste moment liet zien en haar vertegenwoordigers de eerste waren die dat deden. Daarnaast is progressieve vernieuwing in film voor haar bestaan en ontwikkeling als kunstvorm altijd van essentieel belang geweest. En film als kunstvorm is cruciaal als tegenwicht voor film als commercieel product, dat vooral baat heeft bij conservatisme, herkenbaarheid en herhaling (en waarvan de “droomfabriek” Hollywood – nog altijd – ’s werelds grootste producent is).

Pierrot le Fou werd door Goddard gemaakt met zijn in die tijd vaste team: cameraman Raoul Coutard en acteurs Jean-Paul Belmondo en Anna Karina. Het is een satire, bitter en kluchtig, mooi en bijzonder kleurrijk geschoten.

Jean-Luc Godard maakte in september 2022 met medische hulp op 91-jarige leeftijd een einde aan zijn leven.