Regisseur: Rick Ostermann
Jaar: 2013
Land: Duitsland
Duur: 91 minuten
Jaar: 2013
Land: Duitsland
Duur: 91 minuten
Zomer 1946. Een voormalig Pruisisch dorp onder Sovjet bezetting. Wanneer de moeder van de veertienjarige Hans en zijn negenjarige broer Karl sterft door de hongerdood, proberen de twee naar Litouwen te trekken, waar sommige boeren nog enig medelijden hebben met Duitse kinderen. Maar op hun vlucht worden de twee broers overvallen en van elkaar gescheiden. Hans gaat gedreven op zoek naar Karl en tijdens zijn zoektocht sluit zich een groep kinderen bij hem aan. Zij moeten nu vechten tegen het weer, honger en ziekten.
De Wolfskinderen zijn een van de bewust vergeten schandvlekken van gruwelijkheden die aan het einde van en na de oorlog de Duitsers troffen. Toen de Duitsers zich aan het Oostfront terug begonnen te trekken sloegen de Volksduitsers (Duitsers die voor de oorlog al in de Sovjet-Unie woonden) en de Duitsers uit Oost-Pruisen ook massaal op de vlucht. Ze werden al snel achterhaald door het Rode Leger en meedogenloos behandeld. De volwassenen werden vaak meteen gedood en de kinderen werden gewoon aan hun lot over gelaten. Deze kinderen probeerden in de Baltische bossen te overleven. Ze vochten tegen kou, honger en de willekeur van de Sovjets. Sommigen vonden een schuilplaats bij Litouwse boeren, die hen met gevaar voor eigen leven onderdak en eten gaven. Doorgaans kregen de kinderen een nieuwe identiteit en Litouwse namen om hun Duitse achtergrond te verbergen, waardoor zij voor de zoekdiensten van het Rode Kruis onvindbaar werden. Zo verbleven ze decennia lang achter het IJzeren Gordijn. Hun lot is tot op heden bij het grote publiek onbekend gebleven.
Deze film is een van vele films (verder o.a. Lore, Habermann, Under Sandet) over de wreedheden tegen Duitsers na WO II die in korte tijd na elkaar uitkwamen.